HOVAWART

HOVAWART

Wzorzec wpisany do rejestru FCI pod liczbą 190a (5. VII. 1964 r.)

Jest on potomkiem chłopskich psów do stróżowania. Sylwetką przypomina lżejszego, kolorowego kuvasza, a także podhalań-czyka. Obecnie jest (głównie w obu państwach niemieckich) typowym psem do stróżowania i obrony.

Wrażenie ogólne. Pies użytkowy, silny, nie ociężały, „twardy” i odporny na wpływy atmosferyczne, dobry skoczek i biegacz. Doskonały stróż — nieustraszony, spostrzegawczy, szybko reagujący na bodźce. Cechy płciowe wyraźnie zróżnicowane. Głos głęboki, silny i pełny.

Głowa. Masywnej budowy, z wysklepionym szerokim czołem. Skóra ściśle przylegająca. Grzbiet nosa prosty, nie za długi i niezbyt krótki; długość jego niemal równa odległości dzielącej potylicę od krawędzi czołowej. Nos dobrze rozwinięty, fafle ściśle przylegające. Uszy kształtem i wielkością zharmonizowane z głową; wysoko osadzone, obwisłe; płaty małżowinowe trójkątne, luźno przylegające do głowy, zakrywają otwory słuchowe. Silny zgryz nożycowy. Zgryz kleszczowy dopuszczalny, ale powoduje obniżenie oceny, a u psów przeznaczonych do hodowli tolerowany tylko warunkowo.

Szyja. Silnej budowy i średniej długości, obficie owłosiona, ale bez grzywy.

Tułów. Długość tułowia większa niż wysokość w kłębie. Klatka piersiowa szeroka, głęboka, silnie umięśniona. Grzbiet napięty, zad lekko ścięty, nie za długi.

Kończyny przednie. Proste i silne, obficie owłosione, pęciny elastyczne, nie strome. Kąt między łopatką a ramieniem prosty.

Kończyny tylne. Dobrze ukątowane i silnie umięśnione. Staw skokowy szeroki. Podeszwy twarde. Niedopuszczalne wilcze pazury.

Ogon. Długi i silnie umięśniony. Sięga poniżej stawu skokowego, lecz nie do ziemi. W spokoju obwisły, a w podnieceniu i w ataku podniesiony.

Maść. Czarna, czarna podpalana ze znakami (białe plamy dopuszczalne), jasna podpalana, blond (pożądany ciemnoblond). Kolor oczu, nosa i pazurów zharmonizowany (nie za jasne).

Wzrost. Wysokość w kłębie: psy 60—70 cm, suki 55—65 cm. Odchylenie w dół i w górę do 5°/o wpływają na obniżenie oceny i warunkowe pozostawienie psa w hodowli. Przekroczenie miary w górę lub w dół o więcej niż 5% dyskwalifikuje psa z hodowli i oceny.

Wady nie dyskwalifikujące. Stromość tyłu, lekko odstające uszy.

Wady dyskwalifikujące. Zdecydowanie odstające uszy, przodozgryz, podgardle lub luźna skóra na szyi, łękowaty grzbiet, przebudowany zad.