CAVALIER KING CHARLES SPANIEL

CAVALIER KING CHARLES SPANIEL

Wzorzec wpisany do rejestru FCI pod liczbą 136b (2. VI. 1965 r.)

Wrażenie ogólne. Pies żywy, pełen wdzięku, harmonijnie zbudowany, niebojaźliwy, z pasją myśliwską, wesoły, o swobodnych ruchach.

Głowa. Między uszami raczej płaska, nie wysklepiona. Krawędź czołowa płytka, długości (od podstawy do górnego brzegu) do 4 cm. Nozdrza dobrze rozwinięte, czarne. Pysk stożkowato zwężający się ku końcowi. Wargi dobrze przylegające, lecz nie jak u psa gończego. Kufa pod oczami dobrze wypełniona. Oczy duże, ciemne, okrągłe, ale nie wyłupiaste, rozstawione szeroko. Uszy długie i wysoko osadzone, obficie owłosione, z piórami. Uzębienie równe, pożądany zgryz nożycowy.

Szyja. Dobrze osadzona, lekko wysklepiona.

Tułów. Krótko związany, dobrze ożebrowany. Klatka piersiowa proporcjonalnie dobrze rozwinięta. Grzbiet równy.

Kończyny przednie. Łopatki daleko zachodzące do tyłu, nogi proste, o średnio grubym kośćcu.

Kończyny tylne. O średnio grubym kośćcu, proste. Łapy z palcami zwartymi, opuszkami mocnymi, obficie owłosione, z piórami.

Szata. Włosy długie, jedwabiste, nie kędzierzawe. Lekka falistość dopuszczalna. Wymagane obfite pióra.

Maść. Kruczoczarna podpalana —podpalanie jasne nad oczami, na policzkach, na wewnętrznej części małżowiny, na piersi i nogach oraz na dolnej stronie ogona. Czerwona — jednolita o soczysto-czerwonym umaszczeniu. U odmiany Blenheim umaszczenie równomiernie intensywnie perłowobiałe z wyrazistymi kasztanowatymi znaczeniami; wymagane równomierne rozłożenie znaczeń na głowie, z wolną powierzchnią między uszami dla bardzo cenionej rombowej plamy, charakterystycznej dla tej rasy. Umaszczenie trójbarwne — czarne i białe z łatami dobrze rozmieszczonymi i wyrazistymi, z podpalaniem nad oczami, na policzkach na wewnętrznej stronie małżowiny, na wewnętrznej stronie nóg i dolnej stronie ogona. Czarno-białe dopuszczalne, ale niepożądane.

Masa. 4—7 kg. Pożądany jest pies harmonijnie zbudowany o średniej masie.

Wady. Oczy jasne. Przodozgryz, nierówna szczęka i żuchwa, „świński ryjek”. Białe łaty na tle jednolitej maści. Budowa ordynarna, nos szary z plamami koloru mięsa, nerwowość.